Wat speksteen mij leert over zelfliefde

februari 2024

In februari 2024 ben ik begonnen met dit spekstenen beeldje. Een symbool voor zelfkoestering, zelfliefde en zelfomarming. Zoals veel van mijn creaties heeft het een tijdje aan de kant gelegen. Maar deze zomer heb ik er weer met regelmaat aan gewerkt.

Wat ik zo bijzonder vind aan beeldhouwen is dat ik materiaal wegneem. Ik ben meer bekend met iets laten groeien, door toe te voegen. Maar bij dit materiaal is dat op geen enkele manier mogelijk. Dat vraagt om grote zorgvuldigheid en aandacht en ook geduld. Er is veel te overwegen. En hoe dichter ik kom tot de kern, de vorm die het moet zijn, hoe voorzichtiger ik te werk ga.

De aandachtigheid waarmee ik dit beeldje beschouw en de zorgvuldigheid die ik heb in de omgang, laten me zien dat ik ook zo met mezelf om mag gaan. Ik hoef niet te haasten om tot de kern, mijn kern, te komen, maar het vraagt wel om regelmatige toewijding. Het vraagt om de bereidheid om weg te nemen wat mij niet dient, wat ik niet ben en dat met alle zorgvuldigheid te doen.

Als ik het materiaal met grof geweld benader, als ik er in hak, zal het breken. Maar als ik rustig zaag, met aandacht rasp en veil, komt de vorm vanzelf tevoorschijn. Kom ik in mijn vorm vanzelf tevoorschijn.

september 2025

Wil je iets delen naar aanleiding van deze post? Stuur me gerust een berichtje ♥